Pierwszych oficerów Marynarki Wojennej
szkolono na cywilnym barku „Lwów”. Ten żaglowiec należący do
szkoły morskiej w Tczewie, był bazą szkoleniową zarówno dla
przyszłych oficerów marynarki handlowej, jak też Marynarki
Wojennej. Taki stan rzeczy na dłuższą metę był nie do przyjęcia,
to też w 1927 roku zakupiono od Anglików trójmasztowy szkuner.
Statek był zbudowany przez Holendrów w 1917 roku, od których w
1921 roku nabyli go Anglicy. Tam pływał jako „ST. Blanc”
bazując głównie w Glasgow i eksploatowany był jako statek
towarowy.
Zakupiony przez nas szkuner, po
stosownej przebudowie, włączony został do naszej Marynarki
Wojennej z dniem 5 czerwca 1928 roku, jako ORP „Iskra”. W swój
pierwszy rejs szkoleniowy wyruszyła „Iskra” do portów
bałtyckich, aż po Finlandię.
W latach 1928 – 39 przez jej pokład
przewinęło się 11 roczników szkolących się oficerów. W sumie
szkolenie na „Iskrze” w tamtych latach odbyło 259 podchorążych
różnych specjalności.
Wybuch II wojny światowej zastał
„Iskrę” na oceanie Atlantyckim, na kolejnym rejsie szkoleniowym,
u zachodnich wybrzeży Afryki. W tej sytuacji rejs przerwano, a
statek skierowany najpierw do Francji, gdzie załogę wyokrętowano.
Po klęsce Francji, statek znalazł schronienie w Gibraltarze. Tam
wydzierżawili go od polskich władz Anglicy. Odtąd, przez czas
wojny, statek pod zmienioną nazwą „Pigmy” służył Anglikom
jako baza mieszkalna.
Po wojnie, w 1948 roku kmdr. ppor.
Julian Czerwiński sprowadził ORP „Iskrę” do kraju, aby mogła
powrócić do swojej przedwojennej funkcji. Rolę tę pełniła do
1974 roku, gdy wycofano ją ze szkolnego użytkowania i zaczęto ją
używać jako bazę koszarową dla słuchaczy Szkoły Podchorążych.
W listopadzie 1977 roku zdecydowano się
na jego złomowanie.
