Chronologicznie sprawę ujmując najstarszą ulicą Śródmieścia
Gdyni jest ul. Świętojańska i jej przedłużenie ul. Portowa. Początek
Świętojańskiej znajdował się przy figurze św. Jana. Tu droga wiodąca z Gdańska
i Oliwy rozdzielała się. Lewy szlak (o czym już wcześniej pisałem na blogu)
zmierzał przez Grabówek, Chylonię, Cisowę, Rumię do Pucka, bądź przez Redę do
Wejherowa. Natomiast odgałęzienie prawe wiodło przez osadę Gdynia i Oksywskie
Piaski na Kępę Oksywską, do znajdujących się tam posiadłości cysterskich i do
starego oksywskiego kościoła pw. Michała Archanioła. Tak było zapewne już od
połowy XIII wieku (oliwski zapis o Gdyni pochodzi już z 1253 roku), gdy
klasztor oliwski obdarowywany książęcymi nadaniami z roku na rok powiększał
swój stan posiadania.
Osada gdyńska znajdowała się wtedy w rejonie obecnego Placu
Kaszubskiego, nieopodal brzegu Zatoki, której wody sięgały obecnej ul.
Waszyngtona. Ulica Starowiejska przypuszczalnie jeszcze wtedy nie istniała,
bowiem jej powstanie wiąże się ściśle z Kartuzami i tamtejszym klasztorem, a te
jak wiadomo powstały w 1382 roku, po sprowadzeniu tu przez Jana z Rusocina
zakonników z Pragi Czeskiej. Wtedy to przybył na Pomorze saksończyk Jan
Deterhus, a gdyński kupiec wybudował w tym miejscu świątynię i 12 eremów.
Przeor Deterhus jako uposażenie dla klasztoru otrzymał trzy wsie – Kiełpino,
Czaple i Gdynię. To zapewne spowodowało potrzebę wytyczenia szlaku
komunikacyjnego z Kartuz do Gdyni. Biegł on wysoczyzną gdańską, lasami, łącząc
ze sobą kolejne wsie i osady. Do Gdyni dochodził obecną ul. Wolności i przez
tereny dworca Gdynia Główna kierował się w stronę Zatoki i osady Gdynia, mniej
więcej trasą obecnej ul. Starowiejskiej. W rejonie Placu Kaszubskiego szlak ten
łączył się z drogą do Oksywia. W tym miejscu, w rejonie dzisiejszej ul.
Derdowskiego, tam gdzie zbiegały się drogi, ukształtowało się targowisko,
miejsce wymiany towarów pomiędzy kaszubskimi rybakami i rolnikami.
O ile moje rozumowanie jest słuszne, to ul. Starowiejska (a
wynika to z porównania w/w dat) młodsza jest od ul. Świętojańskiej o około 150
lat. Jej bieg różnił się nieco od dzisiejszego, co między innymi widać na
przykładzie usytuowania budynku tzw. Domku Abrahama przy Starowiejskiej 30 oraz
domów Schroedera i Kura, przy tejże ulicy, pod numerami 10 i 12. W latach 20 –
tych ubiegłego wieku ulicę Starowiejską „wyprostowano” w kilku miejscach,
nadając jej aktualny przebieg.
W czasie okupacji nazwę ulicy zmieniono na Gotenstrasse. Po
wojnie powrócono do nazwy przedwojennej. W latach 70 – tych ubiegłego wieku
zamierzano zamknąć tę ulicę dla ruchu kołowego i przekształcić ją w pieszy ciąg
handlowy. Od koncepcji tej jednak odstąpiono. Wprowadzono natomiast tu jeden
kierunek ruchu od dworca w stronę Placu Kaszubskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz