ORP „Iskra” szkoleniowy szkuner Marynarki Wojennej

Pierwszych oficerów Marynarki Wojennej szkolono na cywilnym barku „Lwów”. Ten żaglowiec należący do szkoły morskiej w Tczewie, był bazą szkoleniową zarówno dla przyszłych oficerów marynarki handlowej, jak też Marynarki Wojennej. Taki stan rzeczy na dłuższą metę był nie do przyjęcia, to też w 1927 roku zakupiono od Anglików trójmasztowy szkuner. Statek był zbudowany przez Holendrów w 1917 roku, od których w 1921 roku nabyli go Anglicy. Tam pływał jako „ST. Blanc” bazując głównie w Glasgow i eksploatowany był jako statek towarowy.

Zakupiony przez nas szkuner, po stosownej przebudowie, włączony został do naszej Marynarki Wojennej z dniem 5 czerwca 1928 roku, jako ORP „Iskra”. W swój pierwszy rejs szkoleniowy wyruszyła „Iskra” do portów bałtyckich, aż po Finlandię.

W latach 1928 – 39 przez jej pokład przewinęło się 11 roczników szkolących się oficerów. W sumie szkolenie na „Iskrze” w tamtych latach odbyło 259 podchorążych różnych specjalności.

Wybuch II wojny światowej zastał „Iskrę” na oceanie Atlantyckim, na kolejnym rejsie szkoleniowym, u zachodnich wybrzeży Afryki. W tej sytuacji rejs przerwano, a statek skierowany najpierw do Francji, gdzie załogę wyokrętowano. Po klęsce Francji, statek znalazł schronienie w Gibraltarze. Tam wydzierżawili go od polskich władz Anglicy. Odtąd, przez czas wojny, statek pod zmienioną nazwą „Pigmy” służył Anglikom jako baza mieszkalna.

Po wojnie, w 1948 roku kmdr. ppor. Julian Czerwiński sprowadził ORP „Iskrę” do kraju, aby mogła powrócić do swojej przedwojennej funkcji. Rolę tę pełniła do 1974 roku, gdy wycofano ją ze szkolnego użytkowania i zaczęto ją używać jako bazę koszarową dla słuchaczy Szkoły Podchorążych.

W listopadzie 1977 roku zdecydowano się na jego złomowanie.