Gdyńskie zaślubiny z Bałtykiem

Pisząc o zaślubinach Polski z Bałtykiem (tutaj jest ten wpis) wspomniałem o zaślubinach jakie miały miejsce na gdyńskiej plaży, tuż po wyzwoleniu miasta, z początkiem kwietnia 1945 roku. Wtedy to informacja dotycząca tego wydarzenia ograniczyła się do niewielkiej wzmianki. Teraz, postanowiłem przytoczyć nieco więcej na ten temat. Poszperałem więc w moim podręcznym księgozbiorze. A oto, co udało mi się w tym temacie znaleźć.

W „Dziejach Gdyni” książka pod redakcją R. Wapińskiego, opisu tego wydarzenia nie odnalazłem. W rozdziale XV, na jego zakończenie czytamy: „Do operacji, która przyniosła wyzwolenie Gdyni (...) wojska 2 Frontu Białoruskiego przystąpiły 24 lutego 1945 roku. Po uporczywych walkach na przedpolu Gdyni, dotarły one (...) 27 marca do portu. Dnia 28 marca, po przełamaniu punktów oporu na Kamiennej Górze, Gdynia została wyzwolona. Walki toczyły się jeszcze na Kępie Oksywskiej (...) i trwały do 5 kwietnia 1945 roku. Od 23 marca w walkach o wyzwolenie Gdyni brała udział też 1 Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte, uczestnicząc między innymi w likwidacji oporu na Oksywiu”. I to by było na tyle.

W książce pana Flisowskiego pt.: „Pomorze – reportaż z pola walki”, również brak pisemnej wzmianki na temat gdyńskich zaślubin. Są tu natomiast unikalne zdjęcia zamieszczone na tzw. wklejce, między stroną 305 a 306, wykonane przez Stanisława Drotlewa, zastępcy dowódcy 1 batalionu czołgów, które upamiętniają te uroczyste zaślubiny, są tu czołgi na plaży, a także sama scena zaślubin. Autor podaje tu w opisie zdjęć niektóre nazwiska uczestników wydarzenia.

Szukając dalej natrafiłem na ostatnią książkę komandora Obertyńskiego, którą wręczył mi na kilka tygodni przed swoją śmiercią. Książka ta licząca zaledwie 87 stron nosi tytuł „Walcząca Gdynia 1939 – 45”. Tu w rozdziale pt.: „Akcja B – 2”  na stronie 65 i 66, pan Obertyński podaje szczegóły zaślubin w naszym mieście, a także nazwiska uczestników tej doniosłej uroczystości. Informacje te są o tyle cenne, że pan Obertyński jako młody oficer WP pracował jako reporter frontowej gazety, był zatem świadkiem tamtych wydarzeń. Autor przytacza fragment zapisu kronikarskiego Kazimierza Pretockiego. Oto urywki z tamtych zapisów: „(...) po zakończonych ciężkich walkach na Kępie Oksywskiej, ostatnie trzy zdatne jeszcze do walki czołgi Brygady udały się do Gdyni (...) Czołgi ulicą Morską przeszły do centrum miasta i zatrzymały się przed gmachem dawnego Komisariatu Rządu (...) Z balkonu gmachu przemówił Prezydent Miasta Henryk Zakrzewski. Następnie czołgi (...) podążyły ulicą Marszałka Piłsudskiego do morza, gdzie weszły przodem do wody. Na wieżyczce czołgu stanął dowódca pułkownik Malutin wraz ze swoim zastępcą majorem Brombergiem. Samochodem sprowadzono z kościoła przy ul. Świętojańskiej księdza Krefta, który poświęcił dwa pierścionki, które następnie kapitan Achwaczow, dowódca kompanii, wrzucił do morza wygłaszając rotę ślubowania wierności polskiemu morzu. W Gdyni Brygada Pancerna zakończyła swój szlak bojowy”.